Wczorajszy dzień był kompletnie zwariowany. Miałam jechać z Anią na Polandbike w Kielcach ale okazało się, że nie może jechać. Jak powiedziałam o tym rano Małżowi to Małż spontanicznie zdecydował, że jadą z Zającem ze mną (sic!). Od wstania Małża zawinęliśmy się w 30 minut włącznie z wysadzeniem Zająca na nocniku i nakarmieniem go (sic! x2).
Od wyjścia aż do Kielc cały czas lało a Małż w drodze urabiał mnie na niestartowanie (co się będziesz brudzić i marznąć, deszcz leje i jest ohydnie, bez sensu tak się ścigać, nie martw się najwyżej będzie więcej czasu na Bike Expo...). No i mnie urobił. Więc pochodziliśmy po hali targów, chyba bardziej pilnując, żeby Zając się nie zgubił niż oglądając stoiska. Przywitaliśmy się z Marcinem z PLUS na stoisku SCOTT.
Najciekawszy był pokaz Krystiana Herby, na który akurat się załapaliśmy. Nawet Zając oglądał z zaciekawieniem.
A potem skoczyliśmy na obiad do Bodzentyna bo akurat tam przebywali teściowie.
Totalny spontan, dawno nie spędziłam tak przedziwnego dnia. W sumie było fajnie.
A dziś, w ramach choćby delikatnego zadośćuczynienia temu wczorajszemu szaleństwu (bez roweru), zamiast planowego s1 pojechałam na Kazurkę, skakać.
Było bardzo wietrznie. Z powodu wiatru ciężko było się rozpędzić na zjeździe głównym torem. Potrenowałam za to na stolikach to, czego uczył mnie tydzień temu Czarek i poćwiczyłam pompowanie na pumptracku. Po wczorajszym deszczu było trochę błotka ale niegroźnego ;)

Latawce, rower, wiatr ;)


Wróciłam terenową ścieżką wzdłuż torów i potem do Reala, o, pardon już Auchan ;)

Dziś w planach było krótkie s1. Pomyślałam więc, że zaoszczędzę trochę czasu wieczorem, jadąc na trening z Zającem, a i on będzie miał uciechę ;)
Skoczyliśmy rano do Plusa i wypożyczyliśmy przyczepkę Burley Bee a potem spokojnie do lasu.
Zając był dziś moim aniołem stróżem, pilnował, żebym czasem nie wychodziła z zadanej strefy tętna. Dzięki temu jechaliśmy naprawdę spokojnie. Zresztą, chyba nie odważyłabym się jechać z przyczepką zbyt szybko.
Być może Zającowi było nawet zbyt wolno bo ze dwa razy mało mi nie zasnął po drodze ;)



Przyczepka jest strasznie fajna. Jest lekka, mimo wieloryba w środku nie odczuwa się zbytniego obciążenia. Toczy się lekko i z gładko przejeżdża przez nierówności i przeszkody typu krawężniki. W środku jest dość ascetyczna, przydałoby się może włożyć do środka jakiś kocyk, żeby dziecku było milej siedzieć. A na taki jesienny, chłodny dzień, żeby było cieplej. No bo trochę zbyt chłodno byliśmy oboje ubrani ;) Można w środku posadzić dwoje dzieci, są pasy, które można przekonfigurować w zależności od tego, czy siedzi jedno dziecko, czy dwoje. Jest też w nogach przyczepki dużo miejsca, gdzie można powkładać różne rzeczy np. zabawki żeby się dziecku nie nudziło.
Z tyłu jest bardzo duży, zamykany na rzepy pojemnik na graty. Można tam naprawdę sporo wrzucić, pewnie taki Zając by się zmieścił bez problemu. Przyczepka ma z boku okienka a z przodu dwie zasłonki - jedną siatkową, żeby dziecku nie wpadały do środka owady a drugą, na wierzch zakładaną, z przeźroczystego plastiku, na wypadek deszczu, zimna itp.
Dyszel jest mocowany na szybkozamykaczu roweru i dodatkowo ma jeszcze taśmę zabezpieczającą. Jest mocowany w sposób, który pozwala spokojnie przechylać rower na boki i skręcać bez przechylania przyczepki. Problem może być jedynie przy próbie dokonania ostrego zakrętu w prawo, gdzie istnieje ryzyko zaczepienia kołem o dyszel.

Dziś po przygodach z dętkami i oponami wreszcie pierwszy raz na nowych oponach.
Wyglądają czadowo ;)