W ramach treningu zrobiłam dziś dobry uczynek.
Moja trasa wiodła z Madalińskiego na Czerniakowską (o, wreszcie skończyli robić ścieżkę!), do Mostu Gdańskiego a potem ścieżką nad Wisłą do Mostu Siekierkowskiego, stamtąd już najprostszą trasą na Ursynów.
Będąc na Gdańskim zauważyłam pożar, jak się okazało za chwilę - blisko ścieżki nadwiślańskiej. Zatrzymałam się więc i zadzwoniłam na straż pożarną. Chyba nie byłam jedyna, bo dyżurny powiedział, że już dojeżdżają.

Kiepsko by było, gdyby się drugi most sfajczył... ;)

Dostałam w prezencie. Pod choinkę ;) Trochę dawno zatem... ale kilka razy musiałam się przejechać, żeby przetestować a nie bardzo miałam okazję przetestować w dzień (ciągle tylko jazdy po nocy i po nocy).



Wreszcie zrobiło się trochę cieplej i jaśniej, można było kilka razy się z lusterkiem przejechać w warunkach standardowego użycia lusterek rowerowych, to znaczy po ulicach miasta.

Na pierwszy rzut oka lusterko wygląda ładnie i solidnie. Jest jednocześnie dość lekkie. W górnej części, przy oprawie lusterka, widać smugi, jakby w procesie produkcji nie doczyszczono resztek kleju. Nie da się tego usunąć. Być może jest tylko tylko wada mojego egzemplarza. W niczym to nie przeszkadza ale jest mało estetyczne.




Na odwrocie lusterka jest niewielki odblask. Przy ustawieniu lusterka "po mojemu", tylna strona lusterka jest skierowana w dół więc odblask świeci sobie w asfalt. Kompletnie nieprzydatny.




Mocowanie lusterka na kierownicy polega na założeniu lusterka od góry na łapę (baranka) i zapięciu rzepem pod klamką hamulca. Jak widać, rzep jest "na okrętkę" i jest, niestety, bardzo krótki. W związku z tym lusterko jest zamocowane dość niepewnie na kierownicy i ma tendencje do lekkiego przechylania się. Zwykle po mieście jeżdżę na łapach i przytrzymuję je dłonią, więc nie ma problemu, ale jeden ze słabych elementów tego lusterka. Ponadto odnoszę wrażenie, że mocowanie pod klamką hamulca upośledza jego pracę (hamulec robi się jakby mniej responsywny).




Obszar lusterka jest nieco wypukły i wystarczająco duży, aby gdy jedzie się prawym pasem trzypasmówki, widać było w nim pozostałe dwa pasy. Sprężynowanie mechanizmu ustawienia lusterka jednak powoduje, że na wspaniałych warszawskich ulicach lusterko się trzęsie i czasem trudno ocenić, na którym pasie jest auto za nami. Efekt - i tak muszę się czasem obrócić do tyłu żeby zweryfikować czy mogę skręcić w lewo... Słabe mocowanie powoduje również, że przy większym wstrząsie całe lusterko się nieco przechyla.

Zakres regulacji położenia lusterka jest duży. Można je obracać wokół osi poziomej, przyginać dół-góra oraz dodatkowo jeszcze delikatnie regulować za pomocą lekkiego przechylenia całości na kierownicy. Można ustawić lusterko naprawdę idealnie do własnych potrzeb. Niestety, nie da się za bardzo tego robić w trakcie jazdy bo regulacja obrotu i przygięcia chodzi dość ciężko i nieco sprężynuje. Z jednej strony zapobiega to samoczynnej zmianie ustawień przy wstrząsie, z drugiej - utrudnia ustawienie lusterka po zmianie pozycji na rowerze. Ustawienie lusterka utrudnia też tendencja do przechylania się całości z powodu słabego mocowania, o czym pisałam powyżej.

Lusterko można całkowicie złożyć np. do postawienia roweru przy ścianie ale żeby jechać trzeba je rozłożyć, bo przeszkadza w położeniu dłoni na łapie kierownicy.


Cena tego lusterka to około 220 zł, sporo...

Plusy: duży zakres widoczności, duży zakres regulacji
Minusy: bardzo wątpliwe mocowanie, trzęsienie się lusterka co utrudnia ocenę sytuacji za nami, cena.

Podsumowanie: najgorzej w tym wszystkim wypada sposób mocowania lusterka. Słabe mocowanie wpływa na stabilność lusterka i pracę hamulca. Gdyby to poprawić, to lusterko byłoby naprawdę fajne a tak, dostaje u mnie jedynie "czyzplusem".

Wymiana tylnej przerzutki
Przebieg roweru: ~371 km

Ponieważ jednym z moich punktów w planie na ten sezon jest podszkolenie techniki MTB to uczęszczam. Uczęściłam już na trening teamowy w Wesołej a teraz uczęściłam na szkolenie podstawowe organizowane przez Fundację POMBA. Ich szkolenia z reguły odbywają się daleko od Warszawy ale szczęśliwie w tym sezonie jedno ze szkoleń było w moim pięknym mieście - w Lasku Bielańskim.
Zainteresowanie było tak duże, że trzeba było otworzyć drugą grupę.

O czternastej zbiórka w punkcie widokowym za UKSW. W mojej grupie było 7 osób, w tym trzy z Cyklona, stanowiliśmy silną reprezentację chociaż jeden z Michałów postanowił się nie ujawniać, tzn. wystąpił w stroju nieteamowo-swobodnym ;)

Szkolenie skupiło się na odpowiedniej pozycji i balansie ciałem na rowerze. Najpierw trenowaliśmy na całkiem płaskim, potem na leciutkim zjeździe (fot. POMBA).


Następnie przenieśliśmy się na górkę po przeciwnej stronie i ćwiczyliśmy na ciut bardziej stromym zjeździe z uskokiem i trawersem.


Potem, znów na płaskim, robiliśmy slalom między porozkładanymi czapkami. To wcale nie było łatwe - bo chodziło o obciążenie nogi "zewnętrznej" (tzn. na zewnątrz zakrętu) i branie zakrętów za pomocą balansu ciałem a nie skręcania kierownicy.
Potem ćwiczyliśmy zakręt na zjeździe.



Słaaabo mi to wychodziło. Z jednej strony jeden z instruktorów kazał patrzeć głęboko w zakręt, z drugiej strony - drugi instruktor stał w szczycie zakrętu bardzo blisko ścieżki i trudno było na niego nie patrzeć - żeby w niego nie wjechać. Zakręt był wyprofilowany w taki sposób, że trawers zakrętu opadał na zewnątrz a w dodatku w szczycie zakrętu był piasek. Naprawdę, dla mnie patrzenie dalej za zakręt było nie do przeskoczenia a pochylenie roweru w szczycie zakrętu też było bardzo trudne.
Potem przenieśliśmy się na wał ziemny i ćwiczyliśmy dwa zakręty pod rząd.



Niestety, tutaj zbyt długo nie poćwiczyłam bo trzasnął mi łańcuch. Okazało się, że mam skrzywioną przerzutkę. Trener Pająk naprostował na ile się dało, obym tylko mogła się dotoczyć do domu. Na szczęście udało się to zrobić na tyle szybko, że zaliczyłam jeszcze jeden zjazd z uskokiem, razem z grupą - musiałam tylko uważać, żeby nie zredukować zbytnio z tyłu bo inaczej zakleszczyłby mi się łańcuch.

Szkolenie było bardzo fajne i okazało się, że mam mnóstwo złych przyzwyczajeń... mam nad czym pracować.
Znów niedosyt wyjechanych kilometrów.