Dziś trening szybkościowy w Lesie Kabackim. Pojechałam przed południem a tu siurpryza bo na zakręcie przy zajezdni metra zebrała się dość duża grupa biegaczy, która mogła oznaczać tylko jedno: Grand Prix Warszawy czyli bieg po lesie na 10 km.
Ups, trasa biegu na pewno przecina moją pętelkę albo się z nią częściowo. Po rozgrzewce zerknęłam na zegarek. 10:15. No to jest szansa, że zdążę przed rozpoczęciem biegu. 40 minut w tętnie startowym ze sprintami.
Faktycznie, trasa się częściowo pokrywała z moją i w dwóch miejscach ją przecinała ale na szczęście taśmy oznaczające trasę leżały na ziemi więc z tym nie było problemu.
Dziś mocnej nogi ciąg dalszy, jeździło mi się świetnie a pogoda jak na zamówienie, nawet słonko wyszło na czas treningu.
Zdążyłam tuż przed biegaczami. Ostatni sprint zakończyłam na Nowoursynowskiej i gdy wyjechałam na ścieżkę wzdłuż krawędzi lasu biegnącą do metra to oni właśnke ruszyli w moją stronę :-)

W tym tygodniu okazało się, że treningi na Agrykoli z poprzednich trzech tygodni to była tylko przygrywka do dzisiaj. 20x 400m czyli w zasadzie cała Agrykola.
Miałam wątpliwości, czy dam radę ale gdy Jacek mnie o to spytał to odpowiedziałam, że spróbuję.
Po pierwszych pięciu musiałam zredukować z przodu na środek a po dziesięciu było mi już niedobrze. Tradycyjnie już jednak zastosowałam środek dopingujący o nazwie "jeszcze jeden raz a potem się zobaczy" i znów okazał się być skuteczny.
Udało mi się zrobić wszystkie podjazdy bez przerwy, jeśli nie liczyć ścigania uciekającego bidonu, który niezbyt dokładnie odłożyłam do koszyka.
Druga połowa podjazdów i powrót do domu w niezbyt przyjemnym deszczu, aura przestała dziś być łaskawa.
Przyznam się, że jestem cholernie zadowolona z dzisiejszego treningu.

Fajne zygzaki wyszły z wykresów ;)
Pokaż trasę GPS#

Pojechałam dzisiaj Poleczki. Jak ostatnio tamtędy jechałam to była to totalnie zadupna uliczka z fatalną nawierzchnią. Ale to musiało być bardzo dawno temu bo dziś jechałam ścieżką rowerową, której wtedy na pewno nie było, a ścieżka ta wykazuje oznaki niezłej degeneracji. A poza tym jest pijana, to znaczy co i rusz przeskakuje na drugą stronę ulicy. Wpieniają mnie takie rozwiązania.
Dojechałam do Cargo, uwieczniłam piękną drogę S79 i potem pokręciłam się jeszcze po okolicy.

Wracając objechałam tor wyścigów konnych. Zawsze mnie zniechęcało choćby szukanie wejścia bo tor jest ogrodzony murem z drutem kolczastym i wygląda na kompletnie niedostępny. Jednak tym razem objechałam ogrodzenie ciut dalej niż mi się zdarzało dotychczas i okazało się, że można wejść/wjechać na teren toru. Pierwszy raz tam byłam. Dopiero jak się wejdzie to można ocenić rozległość tego obiektu.
Przy okazji, pewna ruina mnie zaciekawiła.

Zdjęcie ze strony http://www.wiezecisnien.eu/

Doczytałam po powrocie do domu - to wysadzona w powietrze wieża ciśnień, z której ponoć Hitler oglądał płonącą Warszawę. Zdziwiło mnie przy okazji, że tor jest tak stary, powstał w 1939 roku.
Tutaj można znaleźć więcej ciekawostek na temat toru.
http://pokazywarka.pl/wyscigisluzewiec/

Jakoś tak łatwiej mi się zatrzymać i zrobić zdjęcie teraz, na jesieni, niż latem. Może to z lekka melancholijny wpływ zwalniającej tempo przyrody. A może niesamowity klimat jesieni. No i poza tym może wreszcie się "wyjeździłam" po przymusowej półrocznej przerwie na przełomie roku. Nie wiem, ale ostatnio w każdym razie z treningów częściej przywożę zdjęcia.



Dziś szybka jazda ze sprintami. Było ciężej niż się spodziewałam ale do zrobienia. Fajnie mi się jeździło.