kadencja 72

jeeeejku ale potworny upał! pot ciekł nawet po ramie roweru :)
kadencja 72

kadencja 71

kadencja 71

Słonko znów zaświeciło a dzień był już ostatni naszego pobytu w Szczawnicy, więc po wczorajszym dniu "łażenia" (traska z Wąwozu Homole na Palenicę) postanowiliśmy w ramach "relaksu" znów wsiąść na rowery. Po naradzie bojowej postanowiliśmy: Prehyba.
Okazało się, że to bynajmniej relaks nie był, bo trasa na Przechybę leci dość ostro pod górę (ta łatwiejsza), zaś przewyższenia wynoszą około 600m. Więc sporą część trasy pokonałam tachając rower pod górę. Marek był mocarny, większość trasy przejechał (respect). Nie dojechaliśmy do samej Przechyby bo miałam już serdecznie dość. Nawet nie tachania roweru, tylko wszędobylskich stad much. Zawróciliśmy zatem, jak potem się okazało, jakieś 1,5km przed Przechybą. Trochę szkoda, ale trudno - następnym razem.
Powrotna droga wydawała się łatwiejsza, ale w rzeczywistości chyba nie była, bo stanowiła stromy i dość kamienisty zjazd, poprzecinany strumykami. Ręce bolały od "trzęsiawki", hamulce piszczały a mięśnie ud i łydek dawały znać. No cóż, skończyło się to wywrotką i stłuczeniem kolana (na szczęście niezbyt groźnym). Poza tym po raz kolejny przygoda z SPD - tym razem urwałam kawałek zatrzasku, znowu w lewym pedale :)
Gdy wreszcie dotarliśmy do domu, odczułam głównie ulgę, ale w sumie wycieczka była dość ciekawa i emocjonująca.
Pokaż trasę GPS
Kadencja 62

Zaraz po porannym przyjeździe do Szczawnicy postanowiliśmy nie marnować pięknej pogody (bo zapowiadali burze). Zamiast pójść odespać nocną podróż, postanowiliśmy zrobić lekką wycieczkę do Czerwonego Klasztoru.
Droga prowadziła znanym znakowanym szlakiem najpierw wzdłuż potoku Grajcarek a potem wzdłuż Dunajca.

Zarówno Dunajec jak i Grajcarek wyglądały dość groźnie po serii ulew i powodzi. Woda była wzburzona, brunatna i bardzo wysoka.


W spokojnym tempie dojechaliśmy do Czerwonego Klasztoru. Tu, na chwilę zatrzymaliśmy się przy miejscu startu spływów Dunajcem.

Stąd roztaczał się widok na Trzy Korony.

Przejechaliśmy przez Dunajec mostkiem w Czerwonym Klasztorze do Sromowców Niżnych.

Marek koniecznie chciał zobaczyć osuwisko, o którym było głośno w radiu ("Sromowce Niżne odcięte od świata"). Skierowaliśmy się więc dalej w stronę Sromowców Wyżnych. Okazało się, że faktycznie osuwisko było spore, ale droga już jest przejezdna. Ale skoro już tak daleko zajechaliśmy, to postanowiliśmy trochę wydłużyć wycieczkę. Dojechaliśmy aż do zapory w Sromowcach Wyżnych, zaliczając po drodze straszliwie długi, choć niezbyt strony podjazd o przewyższeniu około 100m. Żałuję, że nie wzięłam ze sobą pulsometru ;). Potem zaliczyliśmy za to mega zjazd, osiągając oszałamiającą prędkość 53,9 km/h (choć to nie był rekord prędkości z jaką jechałam na rowerze).
Zaporą przejechaliśmy znów na drugą stronę. Wróciliśmy po słowackiej stronie, przez Lysa, Majere i Czerwony Klasztor, po lewej mając Trzy Korony.

Tam wjechaliśmy na znaną już nam trasę rowerową, którą dojechaliśmy do Szczawnicy.
Pokaż trasę GPS
średnia kadencja 61

kadencja 75

kadencja 76