Pierwszy dzień w Szczawnicy. Miałam dzisiaj okazję się przekonać, jak może zmienić się subiektywna ocena stoku po roku jeżdżenia na desce. Jak byłam w Szczawnicy poprzednio to trasa łatwa i krótka wydawała mi się odpowiednia, trasa średnia i długa tzw. rodzinna wydawała mi się trudna i strasznie długa i męcząca a na trasę FIS'owską nawet nie patrzyłam, a jeśli patrzyłam to z przerażeniem. W każdym razie przez myśl mi nie przeszło, żeby chociaż spróbować tam zjechać.
Dzisiaj strasznie się byczyliśmy z Markiem, wyczłapaliśmy z domu dopiero przed pierwszą. Słonko pięknie świeciło od samego rana, wiatr ucichł jednak temperatura nieco na plusie, niestety (+1). Na szczęście trasy na Palenicy porządnie naśnieżone. Pod spodem lód, ale dużo sztucznego śniegu, więc tylko gdzieniegdzie deska się ślizgała.
Trasa łatwa i krótka tym razem wydała mi się bardzo łatwa i bardzo krótka. Nawet nie miałam szczególnego problemu z wjeżdżaniem orczykiem, chociaż tego nie lubię.
Po kilku zjazdach poszliśmy na trasę średnią i długą, która wydała mi się niezbyt trudna i odpowiednio długa. Raz spróbowaliśmy też zjechać trasą FISowską. Jednak ona była mocno oblodzona i stroma więc pozostaliśmy przy tym jednym razie :)
Jeździliśmy krótko, bo Marek był jakiś nie w sosie a ja po 2h poczułam się mocno zmęczona, poza tym skarpety mnie obtarły. Za ciepło.
Resztę dnia prawie całą przespaliśmy, z przerwami na jedzenie :)
Czasem też się trzeba polenić, nie tylko sport i sport...;)